Το αστέρι, η φάτνη και το θείο βρέφος

[ΜΕΡΟΣ ΙΙ]

-Όχι.
-Όχι!
-Δεν μπορείτε να μπείτε.
-Δεν υπάρχει χώρος για εσάς.
-Ξεχάστε το.
-Δοκιμάστε δίπλα.
-Πηγαίντε αλλού.

Ναι, έτσι νόμιζαν... Εκείνο το βράδυ, οι πανδοχείς νόμιζαν ότι απέρριπταν τον Ιωσήφ και την Μαρία. Δεν καταλάβαιναν ότι ο ένας μετά τον άλλον απέρριπταν την μεγαλύτερη ευκαιρία της ζωής τους για να φιλοξενήσουν στο κατάλυμά τους τον πιο μεγαλειώδη επισκέπτη που θα υπάρξει ποτέ στην ιστορία.

Η απόρριψη των πανδοχέων είχε ως αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί η θεία γέννηση σε έναν στάβλο, εκπληρώνοντας έτσι το σχέδιο του Υψίστου να ενσαρκωθεί σε μια φάτνη ταπεινή, να αναγγελθεί το χαρμόσυνο μήνυμα σε βοσκούς ταπεινούς και να λάβει -μόνο 3- δώρα από μάγους ταπεινούς που «...όταν είδαν το παιδί, μαζί με τη Μαρία, τη μητέρα του, έπεσαν στη γη και το προσκύνησαν» (Ματθαίος 2:11). Από την πρώτη στιγμή που άρχισε στη γη το σχέδιο της λύτρωσής μας, ο Ιησούς ανέτρεψε τα προγνωστικά ενός ένδοξου ερχομού, «γυρνώντας την πλάτη» στη δόξα των πολυτελών κτηρίων, των φανταχτερών ενδυμάτων και των μεγαλοπρεπών τελετουργιών και αντί αυτών, δέχτηκε τιμές και προσκύνηση από ανθρώπους με ταπεινή καρδιά, που αναγνώρισαν αμέσως ποιος στεκόταν απέναντί τους. Οι πανδοχείς δεν Τον αναγνώρισαν. Εσύ, Τον αναγνωρίζεις;

[Συνεχίζεται...]