Το αστέρι, η φάτνη και το θείο βρέφος

[ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ]

Αυτές τις μέρες διαβάζουμε και ακούμε για το θείο βρέφος. Τον «Χριστούλη» -όπως πολλοί αγαπούν να αποκαλούν- που βρίσκεται στα σπίτια μας σαν μια φιγούρα νεογέννητου ανάμεσα σε άλλες που μάς κοιτάζουν από κάτω από το Χριστουγεννιάτικό μας δέντρο.

Την πρώτη φορά ο Ιησούς ήρθε εδώ κάτω στη γη ως ένα μωρό. Δεν θα συμβεί το ίδιο όμως και τη δεύτερη φορά (Αποκάλυψη 19:11-18). Οι ουρανοί ξαφνικά θα ανοίξουν και «ο Πιστός και Αληθινός» θα έρθει πάνω σε ένα άσπρο άλογο, συνοδευόμενος από ουράνια στρατεύματα, για να κρίνει και να πολεμήσει με δικαιοσύνη. Στη στολή Του και τον μηρό Του θα έχει γραμμένο το όνομα: «Βασιλιάς των Βασιλιάδων και Κύριος των Κυριών».

Ο μικρός «πρωταγωνιστής» της φάτνης, λοιπόν, είναι «ντυμένος» με πολλή αγάπη, αλλά και με εξουσία. Και με αυτή την εξουσία λέει σε κάθε έναν από εμάς σήμερα: «Σε διαβεβαιώνω απόλυτα, αν κάποιος δεν γεννηθεί από πάνω, δεν μπορεί να δει τη Βασιλεία του Θεού». Μας έδειξε τον τρόπο για τη σωτηρία μας. Τώρα η απόφαση είναι δική σου και δική μου.